Metin TEKIN
ziyaretci
Üyelik: 01 Ekim 2003
Durum Online: Online
Mesaj: -2224
|
| Gönderildi: 28 Kasim 2005 - 11:44 | IP Kayıtlı
|
|
|
TAM YIRMI BES YIL SONRA
Bu olay aynen yasanmis...
Rize'nin Beyazsu köyünden Ismail Efendi, Birinci Dünya Savasi sirasinda köylerinde imam... 1914 yilinda savas basladiginda Osmanli Devleti de seferberlik ilan ediyor. Ancak imamlarin askere gitmemek gibi bir haklari var. Ismail Efendi de gitmiyor. Gitmiyor ama basina gelen bazi üzücü olaylari askere gitmemesine yorumluyor ve sonradan gönüllü olarak askere alinmasini istiyor. Ismail Efendi savaslarin en yogun olarak sürdügü Sarikamis Cephesine gönderiliyor. Orada bir süre çatismalara katiliyor ve bir gün Ruslara esir düsüyor. Yil 1915.
Ruslar esirleri trene bindiriyorlar. Tren önce kuzeye dogru gidiyor. Kazan sehrine ulastiktan sonra doguya dönüyor. Sibiryanin altindan Baykal Gölüne ulasiyor. Oradan da Japoyanin tam karsisindaki sahilde yer alan Valadivostok sehrine... Asyanin ta öteki ucuna... Kirk alti gün sürüyor yolculuk.
Valadivostok sehrinde olusturulan kampta görev dagilimi yapiyor Ruslar. Ismail Efend de sivil hayatindaki görevine uygun olarak, kamptaki müslümanlara imam oluyor. Kisa sürede kendisini herkese tanitiyor, sevdiriyor.
Ruslar, zamanla kamptaki esirlik sartlarini gevsetmisler. O günün sartlarinda bir insanin ta oralardan kaçip yurduna dönmesi mümkün degil. Denemek isteyen birkaç kisiye yakin bir ormanda vahsi hayvanlar saldirinca nefesi, gerisin geri kampta almislar. Ruslar bunu bildikleri için esirlerin gezinmelerine ses çikarmazlarmis. O yüzden isteyen isinden arta kalan vaktinde kamptan çikip çevrede gezebilirmis. Hatta çevre köylerde çalismaya gidenler bile olmus. Bu durum zamanla çevrede kampin varliginin ve hangi milletlerden esirlerin bulundugunun duyulmasina da sebep olmus. Bir gün bu durumdan haberdar olanlardan birisi dayanmis kampin kapisina... Dayanmis ve Rizeli birinin olup olmadigini sormus. Sasirmislar tabiî. Ta oralarda, halkin arasida türkçe konusan biri... Hem de Rize'yi soruyor. Adama "Rize'li var!" demisler ve Ismail Efendiye haber salmislar.
Hos besten sonra Ismail Efendi Rize'de hangi köyden ve kimlerden oldugunu söyleyince, adam Ismail Efendinin boynuna sarilmis. "Ismail sen beni tanimadin ama ben seni hatirladim. Yedi sekiz yaslarinda çocuktun son gördügümde... Ben enistenim, halanin kocasi..." Alabildigine sasirmis Ismail Efendi. Tam yirmibes yildir ölü bildikleri enistesi, simdi sapsaglam karsisinda... Hem de ta nerede çikmis karsisina...
1890 yilinda Ertugrul Gemisi Japonya'yi ziyaret ediyor. Bir iyi niyet ziyareti. Japonlarla isbirligi gelistirilecek. Ancak dönüste, japonya'nin karsi sahillerine yakin bir yerde gemimiz firtinaya yakalaniyor ve kayaliklara çarparak parçalanip batiyor. Raporlarda sag kalaniin olmadigi biliniyor. Ancak dalgalar, gemide tayfa olarak çalisan Ismail Efendinin enistesini sahile atiyor ve yillarini Asyanin o ucunda, tamamiyla yabanci oldugu insanlar arasinda geçiriyor. Bir türlü kendisini Anadolu'ya ulastiracak firsat çikmiyor karsisina... Kara haber ise ulasiyor; geminin battigi ve kurtulan olmadigi...
Gemi kazasindan tam yirmibes yil sonra yasadigi Valadivostok sehrine Türk esirlerin getirildigini duyunca solugu dogru kampta aliyor ve haniminin yegeni ile bulusuyor.
Ismail Efendi; enistesine, yakinda sebest birakilma ihtimalinin belirdigini ve kendisini trenle memleketine götürecegini vaat ediyor. Ediyor ama tam serbest kalacaklari günlere yakin enistesi hastalaniyor ve ölüyor. Enistesini, esirler arasida ölenlerler için hazirlanmis olan sehitlige defnediyor.
Ismail Efendi serbest kaldiktan sonra, "Allahin su hikmetli isine bak!" dedirtecek bu haberle memleketine ulasiyor. Yil 1920...
|
Konu: TAM YIRMI BES YIL SONRA...
