Metin Tekin ziyaretci
Üyelik: 01 Ekim 2003
Durum Online: Online Mesaj: -2224
|
Gönderildi: 28 Mart 2007 - 23:36 | IP Kayıtlı
|
|
|
sahneler
-1-
ey insanim diyen “Allah!” de oku
ömrünü ilim örgüsüyle doku
bu can senin degil sana emanet
yakismaz insan olana ihanet
hayatinin hakki var ye iç gez toz
uzak durma insanliktan olma yoz
ötesi haram uzanma israfa
helal lokmayla varilir nur safa
ruhumuz var gidasi var var kesin
var secdeye kalbin “Allah Bir!” desin
belli olmaz dünyanin sagi solu
gül veren karni ates ile dolu
-2-
kim ne karisir can benim mal benim
meyvesine uzandigim dal benim
çalisirim kazanirim harcarim
akil benim hayat benim kararim
ne muhtacim gücüm var kuvvetim var
zorluklari yenecek kudretim var
gezinirim eyerinde dünyanin
eglenirim has yerinde her yanin
keyfim gicirdar sazimin telinde
akar giderim zaman tünelinde
candan sevince bir hos olur dünya
sever seveni sarhos olur dünya
-3-
daldikça daldim dünyaya ne aldim
koydular mezara çok garip kaldim
inim inim inilerim duyan yok
esim dostum sevdiklerim su an yok
çok dendi gelir basa bu hâl diye
dendikçe gülüp geçtim hayâl diye
simdi aglamak bile çare degil
hâlimi anlatmakta biçare dil
ölüm ne yakin ne hakikat imis
ömürhakikatetarikatimis
gülüp geçenler görseler hâlimi
feryat eder aglatirlar âlemi
-4-
ah bir dönsem dünyaya iman ile
geçirmem ibadetsiz bir an bile
aldanmam nefsime seytana uymam
“Allah!” der duyarim gayri ses duymam
kapatirim harama her animi
helalle costururum imanimi
dimagimi kaplar güzel bir fikir
dilimden düsmez tevhit adli zikir
ölenin dönüsü olmaz kesin bu
degismez yazisidir herkesin bu
ah bir dönsem güle konar bu canim
ah bir dönsem Islâm kokar her yanim
-5-
ter kan içinde korkuyla uyandim
seslendim sebillere: “Su!...Su!...Yandim!”
içtim suyunu dünyanin kanarak
dirilmek için tek çare sanarak
uyandi nefsim göz dikti harama
seytan merhem sürdü taze yarama
ölüm korkusunu koydum kodese
çagladi kanim kapildim o sese
anladim ki ölüm bir rüya imis
yasamak güzel yeri dünya imis
döndüm eski kibleme artik hürüm
dönmem yolumdan ölümsüz yürürüm
-6-
bir dert türedi içimde kalici
canimi yakar sanki can alici
dünyanin gücü bes para etmezmis
bir nefes almaya bile yetmezmis
her yerim bir bir elimden gidiyor
dermanim çikmis belimden gidiyor
kimdir etlerimden canimi kazir
ruhum kanatlanmis kaçmaya hazir
“Ölüm!” dediler; “Bu yolun bas adi.”
“Ölümsüz yürümek!... Iste basladi”
“Ates döseli bu yol senin, yürü!”
“Dahasi da var, kiblenden ötürü!”
-7-
pismanim çekilmesin bu sahneler
sahnelerde çektiklerim ah neler
sorulan sorular çok agir geldi
vurulan topuzlar bagrimi deldi
zifiri karanlik bulundugum yer
yilanlar çiyanlar her yanimi yer
kaç bin kez istedim ama ölüm yok
kaçabilecegim baska bölüm yok
uyardilar rüyamda dinlemedim
yedim içtim bir kez “Allah!” demedim
geçirdim ömrü ölüm yokmus gibi
uçuverdi elimden bir kus gibi
-8-
ey nefis hükmün son nefese kadar
son nefesle çikar hakkinda karar
bilemezsin zamanini yerini
bil çikmamis nefesin degerini
iman et “Allah!” de yasa Islâm’i
al özüne bastan basa Islâm’i
huzurun kaynagi iç kana kana
parildar kabin nur katilir kana
ölümden kaçacak ne güç ne yer var
ayarli saat nefesleri sayar
dogar bahanesi vade dolunca
döner yurduna ruh azad olunca
-9-
dilerim cehennem olmaz yurdumuz
cennete girer böylece ordumuz
çagrilinca mahser yerine kullar
serilir önümüze nurdan yollar
Peygamberimizin sancagi orda
variriz yanina kalmayiz darda
verilir kösklerin nur tapulari
açilir cennetin nur kapilari
Tuba dallarini hoplar geçeriz
Kevser havuzundan bolca içeriz
cemalini görmek var Rabbimizin
insallah “Gör!” der verir Rabbim izin
17 Mart 2007 Ümraniye
Düzenleyen selamikaranfil Tarih: 30 Aralik 1899 - 00:00
|