selamikaranfil moderatör
Üyelik: 01 Ocak 2005
Durum Online: Offline Mesaj: 242
|
Gönderildi: 13 Ocak 2005 - 23:54 | IP Kayıtlı
|
|
|
HASRET VE NEFRET
Otuz bes senedir ayriyim köyümden ve evimden
Ne acidir ki bir ev bile kalmadi Hulus Dedemden
Ömür boyu çile çektim hep sülalemden
Bütün buna ragmen azalma olmadi köye olan sevgimden
Hatun Pinara varinca gönülden doluyorum
Tiki Miçaya çikinca hayallere daliyorum
Inanin gönülden ... hep dostluklar ariyorum
Güzel köyümü görünce her seyi unutuyorum.
Akyazililar çok güzel yapardi bag bozumu
Dügümlerde ekseri söylerlerdi ince dudumu
Çocuklar olmadigi için kapattilar ilk okulumu
Ama yok artik baglar, dügünler acaba köyün sonu mu?
Köyüme gidince ziyaret ederdim akrabalarimi
Ne zaman ki kaybettim rahmetli Babami
Güzel köyüme çikinca oluyorum garip bir yabani
Bunlari düsününce tazeliyorum tüm dertlerimi.
Seneler öncesi köyüm çok çok güzeldi
Hepimizin öküzleri ve kagnisi vardi
Yaz boyu biz çocuklar öküzler ve danalari güderdi
Ne acidir ki simdi bunlarin hiç biri kalmadi
Ben köyümü çok çok seviyorum
O köyde yasayanlari hep özlüyorum
Geceleri rüyamda düzlerde geziyorum
Beni köyümden edenlere çok çok kiziyorum.
Yillardir üzüm baglarina inemedim
Babamin diktigi meyvelerden yiyemedim
Çocuklugumun geçtigi o güzel yerleri çok özledim
Hey gidi günler hey ne güzel mantarlari közlerdim
Baglarda içeride ve disarida iki yerimiz vardi
Ikisinde de çesit çesit meyvelerimiz vardi.
Duydum ki hepsi batmis viran olmus
Çünkü eskiden rahmetli Hasan dede vardi.
Ben köyümü ve .... akrabalarimi seviyorum
Çünkü hep oralari ve onlari hayal ediyorum
Rüyalarimda dahi Akyazi Köyü’ nde geziyorum
Hasretimi kagida döküp yaziyorum...
KEMAL ACAR / ANKARA
|