| Metin Tekin ziyaretci
 
  
 
 Üyelik: 01 Ekim 2003
 Durum Online: Online
 Mesaj: -2224
 | 
          
           | Gönderildi: 28 Mart 2007 - 23:36 | IP Kayıtlı |   |  
           | 
 |  sahneler
 
 -1-
 
 ey insanim diyen “Allah!” de oku
 ömrünü ilim örgüsüyle doku
 bu can senin degil sana emanet
 yakismaz insan olana ihanet
 hayatinin hakki var ye iç gez toz
 uzak durma insanliktan olma yoz
 ötesi haram uzanma israfa
 helal lokmayla varilir nur safa
 ruhumuz var gidasi var var kesin
 var secdeye kalbin “Allah Bir!” desin
 belli olmaz dünyanin sagi solu
 gül veren karni ates ile dolu
 
 -2-
 
 kim ne karisir can benim mal benim
 meyvesine uzandigim dal benim
 çalisirim kazanirim harcarim
 akil benim hayat benim kararim
 ne muhtacim gücüm var kuvvetim var
 zorluklari yenecek kudretim var
 gezinirim eyerinde dünyanin
 eglenirim has yerinde her yanin
 keyfim gicirdar sazimin telinde
 akar giderim zaman tünelinde
 candan sevince bir hos olur dünya
 sever seveni sarhos olur dünya
 
 -3-
 
 daldikça daldim dünyaya ne aldim
 koydular mezara çok garip kaldim
 inim inim inilerim duyan yok
 esim dostum sevdiklerim su an yok
 çok dendi gelir basa bu hâl diye
 dendikçe gülüp geçtim hayâl diye
 simdi aglamak bile çare degil
 hâlimi anlatmakta biçare dil
 ölüm ne yakin ne hakikat imis
 ömürhakikatetarikatimis
 gülüp geçenler görseler hâlimi
 feryat eder aglatirlar âlemi
 
 -4-
 
 ah bir dönsem dünyaya iman ile
 geçirmem ibadetsiz bir an bile
 aldanmam nefsime seytana uymam
 “Allah!” der duyarim gayri ses duymam
 kapatirim harama her animi
 helalle costururum imanimi
 dimagimi kaplar güzel bir fikir
 dilimden düsmez tevhit adli zikir
 ölenin dönüsü olmaz kesin bu
 degismez yazisidir herkesin bu
 ah bir dönsem güle konar bu canim
 ah bir dönsem Islâm kokar her yanim
 
 -5-
 
 ter kan içinde korkuyla uyandim
 seslendim sebillere: “Su!...Su!...Yandim!”
 içtim suyunu dünyanin kanarak
 dirilmek için tek çare sanarak
 uyandi nefsim göz dikti harama
 seytan merhem sürdü taze yarama
 ölüm korkusunu koydum kodese
 çagladi kanim kapildim o sese
 anladim ki ölüm bir rüya imis
 yasamak güzel yeri dünya imis
 döndüm eski kibleme artik hürüm
 dönmem yolumdan ölümsüz yürürüm
 
 -6-
 
 bir dert türedi içimde kalici
 canimi yakar sanki can alici
 dünyanin gücü bes para etmezmis
 bir nefes almaya bile yetmezmis
 her yerim bir bir elimden gidiyor
 dermanim çikmis belimden gidiyor
 kimdir etlerimden canimi kazir
 ruhum kanatlanmis kaçmaya hazir
 “Ölüm!” dediler; “Bu yolun bas adi.”
 “Ölümsüz yürümek!... Iste basladi”
 “Ates döseli bu yol senin, yürü!”
 “Dahasi da var, kiblenden ötürü!”
 
 -7-
 
 pismanim çekilmesin bu sahneler
 sahnelerde çektiklerim ah neler
 sorulan sorular çok agir geldi
 vurulan topuzlar bagrimi deldi
 zifiri karanlik bulundugum yer
 yilanlar çiyanlar her yanimi yer
 kaç bin kez istedim ama ölüm yok
 kaçabilecegim baska bölüm yok
 uyardilar rüyamda dinlemedim
 yedim içtim bir kez “Allah!” demedim
 geçirdim ömrü ölüm yokmus gibi
 uçuverdi elimden bir kus gibi
 
 -8-
 
 ey nefis hükmün son nefese kadar
 son nefesle çikar hakkinda karar
 bilemezsin zamanini yerini
 bil çikmamis nefesin degerini
 iman et “Allah!” de yasa Islâm’i
 al özüne bastan basa Islâm’i
 huzurun kaynagi iç kana kana
 parildar kabin nur katilir kana
 ölümden kaçacak ne güç ne yer var
 ayarli saat nefesleri sayar
 dogar bahanesi vade dolunca
 döner yurduna ruh azad olunca
 
 -9-
 
 dilerim cehennem olmaz yurdumuz
 cennete girer böylece ordumuz
 çagrilinca mahser yerine kullar
 serilir önümüze nurdan yollar
 Peygamberimizin sancagi orda
 variriz yanina kalmayiz darda
 verilir kösklerin nur tapulari
 açilir cennetin nur kapilari
 Tuba dallarini hoplar geçeriz
 Kevser havuzundan bolca içeriz
 cemalini görmek var Rabbimizin
 insallah “Gör!” der verir Rabbim izin
 
 
 17 Mart 2007 Ümraniye
 
 
 Düzenleyen selamikaranfil Tarih: 30 Aralik 1899 - 00:00
 |